Beyoncé

θυμήθηκα την iconic στιγμή που η bey είχε ξενυχιάσει την tina πάνω στην σκηνή 

Μου κόλλησε το 7/11 btw.

Steliosg έγραψε:Μου κόλλησε το 7/11 btw.

Στο top 5 μου επίσης.

ChristosSav έγραψε:

Steliosg έγραψε:Μου κόλλησε το 7/11 btw.

Στο top 5 μου επίσης.

Taste.

Steliosg έγραψε:

ChristosSav έγραψε:

Steliosg έγραψε:Μου κόλλησε το 7/11 btw.

Στο top 5 μου επίσης.

Taste.

Ρίξε μια ματιά αν θέλεις και σε αυτή την live εκδοχή του 7/11. Αξίζει φουλ.



*****

Άσχετο, αλλά:
η Beyoncé στα NRJ Music Awards το 2004.




Bye

Yes, and?

Kostas_1 έγραψε:Yes, and?

Δεν βλέπω τι γράφεις, έχω τυφλωθεί από την παραπάνω ομορφιά.

Αύριο πέρα από ένα άλμπουμ της Knee (δεν ξέρω ακόμα ποιο) θα ακούσω ολόκληρο το self titled και θα γράψω και reviews.
@ChristosSav ελπίζω να μην απογοητευτώ.

Steliosg έγραψε:Αύριο πέρα από ένα άλμπουμ της Knee (δεν ξέρω ακόμα ποιο) θα ακούσω ολόκληρο το self titled και θα γράψω και reviews.
@ChristosSav ελπίζω να μην απογοητευτώ.

Δεν νομίζω. Αρκεί να το ακούσεις με ακουστικά γιατί η παραγωγή είναι υπέροχη. Θα λάβεις και τα visuals.

Steliosg's review


Are we seated? WE ARE! Οκέυ έχω να πω πολλά νομίζω. 
Είχα ακούσει διάσπαρτα κομμάτια πιο πριν αλλά ποτέ ολόκληρο το άλμπουμ μέχρι σήμερα. Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για ένα explicit περιεχόμενο στιχουργικά, περισσότερο focused στο feminism και σε sexually pleasing (ή και όχι) περιεχόμενο. 
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως στον τρόπο παρουσίασης του. Ενώ από άποψης songwriting αντικειμενικά δεν το λες και το καλύτερό της, production wise κοντράρει σίγουρα το Lemonade. 
Και μιας και ανέφερα το αξεπέραστο για μένα Lemonade να πω ότι BEYONCE walked so Lemonade could RUN! Και κάτι μου λέει ότι η απαρχή όλων ήταν το 4 που αν δεν κάνω λάθος εκεί ξεκίνησε την πιο R&B μουσική πτυχή της.

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι ενώ το εξώφυλλο σε πρώτη φάση φαίνεται αδιάφορο, αλλά αν κάτσεις και το σκεφτείς είναι όντως έξυπνο. Να ναι καλά ο Χρήστος που μας το είχε εξηγήσει πριν ένα μήνα στο 10th anniversary του. Ο τίτλος επίσης απόλυτα σωστή επιλογή. 

Ενδιαφέρουσες συνεργασίες επίσης. Drake, Nicki Minaj, JAY-Z, Ye, Pharrell κλπ. Της το δίνω σε αυτό. Μαζί με το Lemonade πρέπει να ναι τα δύο άλμπουμς της με τις πιο δυνατές συνεργασίες.

Τώρα ας πάμε πιο βαθιά στο περιεχόμενο του άλμπουμ. 
Pretty Hurts πρώτο track, πολύ ενδιαφέρον στιχουργικά. Μουσικά οκ. Περνάει πολύ ωραίο μήνυμα. Ότι πρέπει για album opener.

Haunted. Τι να πω εδώ. Τέλειο. Γενικά μου αρέσει φουλ αυτό που ενώνει δύο τραγούδια σε ένα ουσιαστικά. Το 2ο μέρος ή 2ο υπό-τραγούδι μου αρέσει περισσότερο. Σίγουρα από τα highlights του άλμπουμ. Μου κάνει επίσης πολύ για soundtrack του 50 Shades Of Grey (το 2ο μέρος προφανώς). 

Drunk In Love (Original) - λατρεμένο πια. Τέλειο production και δένουν τέλεια με τον JAY-Z. Το intro ενώ παλιά το σιχαινόμουν γιατί μου θύμιζε κλάματα μωρού, πλέον το χω συνηθίσει και μου αρέσει πολύ. Για το remix θα πω ότι είναι αντάξιο του original και ο Ye ταιριάζει και δίνει κάτι παραπάνω. Δεν το θεωρώ ούτε downgrade, ούτε ότι το έβγαλε απλά για να boostάρει το original στα charts. ΝΑΙ από μένα.

Blow... mixed feelings εδώ. Φοβερή παραγωγή αλλά κάτι με χαλάει. Το ίδιο ισχύει και για το ρεμίξ του. Λίγο το beat μου κάνει σαν guilty pleasure. Και μου αρέσει και δεν μου αρέσει. Πιστεύω με λίγα listens ακόμα θα μου αρέσει περισσότερο. 

No Angel, Jealous & Rocket decent songs. Δεν νομίζω να γίνει κάποιο από αυτά αγαπημένο μου. Εκτιμώ πολύ το No Angel στιχουργικά βέβαια.

Partition... Now that's HOW YOU MAKE A SONG ABOUT SEX BITCH. We stan. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

Το ντουέτο με τον Drake ωραίο, ειδικά production wise. Ταιριάζουν φουλ μουσικά μαζί. 

XO το είχα ακούσει και πιο παλιά αλλά δεν το είχα εκτιμήσει τόσο, πλέον μου αρέσει περισσότερο και με τα re-listens μου αρέσει όλο και πιο πολύ. Είναι grower.

Το Flawless μου αρέσει πολύ στην remixed εκδοχή του με την Nicki. Το ορίτζιναλ δεν με ξετρέλανε tbh. Πολύ ωραίο dance song πάντως.

Superpower με Frank Ocean δεν μου έμεινε, αλλά ήρθε μετά το Heaven που απλά υποκλίθηκα. Από τα καλύτερα του άλμπουμ για μένα σίγουρα. Και διαφορετικό κάπως υφολογικά από τα υπόλοιπα. Συγκινητικό επίσης το Blue.

7/11... μου κόλλησε από τα μέσα της εβδομάδας. Φοβερό στην παραγωγή, catchy af. Smash hit in my book.

Ring Off & το last song που είναι ρεμίξ αυτού για την καμπάνια του H&M δεν μου έμειναν για να είμαι ειλικρινής.

Σαν σύνολο έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Να πω ότι ακόμα δεν είδα τα visuals του, ελπίζω μέσα στην μέρα. Πιστεύω με την οπτικοποίηση θα εκτιμήσω περισσότερο ίσως κάποια που ενδεχομένως αδίκησα στο πρώτο listening. 
Δεν ξεπερνάει το Lemonade σε καμία περίπτωση αλλά έχτισε γερό έδαφος για αυτό που θα ακολουθούσε. Μπράβο και για το surprise release & το ότι έκανε visual album. Φάνηκε ότι την ένοιαζε το ART και όχι τα charts. Thumbs up Bee.

Κλείνοντας θα πω ότι το δυνατό σημείο της από όσο έχω καταλάβει μέχρι στιγμής είναι το production στα albums της (πέραν το ότι κάνει visual albums) και όχι τόσο το songwriting ή το storytelling. Που οκ δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, ο κάθε καλλιτέχνης είναι περισσότερο καλός κάπου από κάπου αλλού. 

Στα liked songs προς το παρόν μπήκαν τα : Haunted, Drunk In Love, Partition, Mine, XO, Heaven, 7/11, Flawless (R), Drunk In Love (R)

Overall : 7.25/10

Θα επανέλθω με σχολιασμό των visuals όταν τα δω.

το βάζεις πάνω από Renaissance?

Ναι. Νομίζω θα μπει μετά από Lemonade και 3ο RENAISSANCE.

Συμφωνώ νομίζω!

Στέλιο, *καρδούλα*.
Επιστρέφω σπίτι και εννοείται απαντάω αναλυτικά χαχαχαχ

LVA 

Το άλμπουμ να ξεκινήσω λέγοντας οτι δεν ειναι εντελώς στα ακούσματα μου. 
Το γνώριζα ήδη αυτο απο όσα ειχε πάρει το αυτί μου τόσα χρονια. 
Ωστόσο βρήκα τραγούδια που μου άρεσαν  και βλέπω να ακουω κιόλας απο εδω κι έπειτα  :

•Hold up
•6 inch ( δεν ήξερα καν οτι είχαν τραγούδι με το είδωλο)
•Daddy lessons 
•Pray you catch me 
• (Κάπως το Formation)




Τα υπόλοιπα κυρίως δεν ειναι στο στυλ μου, οχι οτι ειναι κακά τραγούδια.. εξαιρώ το DHY που για τα δικά μου δεδομένα , τονίζω , το βρήκα ψιλοτρας.



Το φιλμ ειναι παρα πολυ ωραίο. Υπερπαραγωγή. Σε κρατάει να το δεις ολο σίγουρα. Ωραιες εικονες..οι χορογραφιες.. οι στιγμες που ερμηνεύει έτσι όρθια.. 
Τωρα για στοιχεία πίσω απο τις «γραμμές» και meanings θα χρειαστώ τη βοήθεια του Χρήστου για να τα πιάσω. 
Η Beyonce επίσης το εχει φουλ με την περιγραφή/εξιστόρηση. 
Cute  κι οι προσωπικές/οικογενειακές τους στιγμές προς το τέλος. 
Έπρεπε όμως να υπάρχει στο YouTube είτε ολόκληρο,  είτε μεμονωμένα τα κομμάτια μετά από τόσα χρόνια που εχει κυκλοφορήσει. Σίγουρα θα το περάσω αλλη μια φορά το άλμπουμ στο Spotify για πιο «συγκεντρωμένη» ακρόαση. 

Στο φιλμ ας πούμε θα έβαζα ενα 9/10 ίσως. 
Στο άλμπουμ δεν θα βαλω βαθμό γιατί θα ειναι άδικος, εφόσον δεν ειναι στο στυλ μου στην πλειοψηφία του. 

Δεν σου άρεσε ούτε το Formation;

To Formation το είχα ξανακούσει. 
Δεεεν μπορω να πω οτι με εχει κερδίσει. Καταλαβαινω ωστόσο οτι ειναι ενα πολυ καλο τραγούδι για το είδος του.

Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα *καρδούλα πάλι*
Και φυσικά λείπω. Θα απαντήσω αναλυτικά εννοείται κι εδώ. Εύγε Κώστα.