Taylor Swift

down bad τραγουδάρα μλκς μου... βαιμπάρω άσχημα 

oberlina έγραψε:down bad τραγουδάρα μλκς μου... βαιμπάρω άσχημα 

Lady Gaga always knows

oberlina έγραψε:down bad τραγουδάρα μλκς μου... βαιμπάρω άσχημα 

Σε πρόλαβε η Gaga. Ε @Leonidas ;

Filippos έγραψε:Τώρα θα φταίω αν τη βρίσω ;  

εσυ δεν ήθελες να ακουσω πάλι το άλμπουμ; δεν φταίω εγώ που δεν διευκρίνισες από ποια τραγουδίστρια 

Leonidas έγραψε:

oberlina έγραψε:down bad τραγουδάρα μλκς μου... βαιμπάρω άσχημα 

Lady Gaga always knows

Τώρα με πρόλαβες εσύ.

Kostas_1 έγραψε:Μια κοπέλα στη στάση σήμερα άκουγε TTPD.
Και μαντέψτε ( το αγαπημένο shade του Φιλίππου) —>
Ήταν κοπέλα κάπου 16 χρόνων 

Παραβλέπω το shade και προτείνω να παραδειγματιστείς αγαπητέ.
Εδώ κατάφερες να ακούσεις το CC.

Filippos έγραψε:

Kostas_1 έγραψε:Μια κοπέλα στη στάση σήμερα άκουγε TTPD.
Και μαντέψτε ( το αγαπημένο shade του Φιλίππου) —>
Ήταν κοπέλα κάπου 16 χρόνων 

Παραβλέπω το shade και προτείνω να παραδειγματιστείς αγαπητέ.
Εδώ κατάφερες να ακούσεις το CC.

Έχω υπερβεί ήδη εαυτόν για το 2024

Kostas_1 έγραψε:Μια κοπέλα στη στάση σήμερα άκουγε TTPD.
Και μαντέψτε ( το αγαπημένο shade του Φιλίππου) —>
Ήταν κοπέλα κάπου 16 χρόνων 

Δηλαδή έχεις δει από κοντά swiftie;

Σπόιλερ:

Taylor Swift reveals single cover for "I Can Do It With A Broken Heart".

Second official single from 'THE TORTURED POETS DEPARTMENT'.

Δεν τρελαίνομαι. Θα προτιμούσα Guilty As Sin ή Down Bad. Βέβαια το κοινό εξαρχής έδειξε προτίμηση σε αυτό, οπότε καλώς έπραξε θεωρητικά.

Down bad feat Lana Del Rey

Παίζει να είναι το χειρότερο της ποπ κομμάτι
Από την αρχή που το ακουσα ήταν σαν να το έγραψε ο Θεοφάνους

Κι εμένα μου κάνει εντύπωση αυτή η επιλογή. Στην πρώτη ακρόαση του άλμπουμ, ήταν το κομμάτι που είπα νοο αμέσως. Είναι λίγο Lover coded αλλά όχι με την καλή έννοια. Ας έβγαζε το My Boy Only Breaks His Favourite Toys.

Ισχύει. Βασικά εμένα μου κάνει λίγο Bejeweled 2 (που επίσης είναι από τα λιγότερο αγαπημένα μου κομμάτια στο Midnights).
Ωστόσο είχε ξεχωρίσει εξαρχής λόγω στίχου. Έτσι κι αλλιώς τα singles μετά την κυκλοφορία του album δύσκολο να κάνουν κάτι, οπότε δεν περιμένω πολλά.

Leonidas έγραψε:Παίζει να είναι το χειρότερο της ποπ κομμάτι
Από την αρχή που το ακουσα ήταν σαν να το έγραψε ο Θεοφάνους

Ο συγκεκριμένος τίτλος ανήκει στο You Need To Calm Down.

Filippos έγραψε:Ισχύει. Βασικά εμένα μου κάνει λίγο Bejeweled 2 (που επίσης είναι από τα λιγότερο αγαπημένα μου κομμάτια στο Midnights).
Ωστόσο είχε ξεχωρίσει εξαρχής λόγω στίχου. Έτσι κι αλλιώς τα singles μετά την κυκλοφορία του album δύσκολο να κάνουν κάτι, οπότε δεν περιμένω πολλά.

Γιατί έκανε το πριν ;

Ε ναι τα 500Μ σε ούτε 3 μήνες τι να μας πουν.

Είμαι σοκαρισμένος. Δεν πιστεύω αυτά που έζησα τις τελευταίες μέρες στο Μιλάνο. Όπως ξέρετε, η συναυλία που παρακολούθησα ήταν η δεύτερη νύχτα (14 Ιούλη).

Ξεκινήσαμε από το Airbnb στο οποίο μέναμε με την παρέα μου, πήραμε το μετρό και ξεκινήσαμε για το στάδιο. Ήταν ασφυκτικά γεμάτο σε βαθμό που έμενε πολύς κόσμος εκτός και έπρεπε να περιμένει το επόμενο για να έρθει. Ευτυχώς εμείς καταφέραμε στην στάση που ήμασταν να μπούμε κατευθείαν (αν και στριμωχτά). Στην διάρκεια της διαδρομής μέχρι και να φτάσουμε στο στάδιο παρατηρούσα λίγο τι φόρεσαν όσοι επρόκειτο να δουν την συναυλία και αυτοί. Παρατήρησα πάρα πολύ Lover themed/coded outfits και μου έκανε εντύπωση. Τελικά είναι όντως fan favourite album. Ακολουθούσαν reputation themed outfits (as they should wbk) και αρκετά 13 στο χέρι (είναι από το Speak Now για όσους δεν ξέρουν).

Φτάνουμε στο στάδιο λοιπόν, ώρα περίπου 5 το απόγευμα. Κυριολεκτικά εξωτερικά του σταδίου εκείνη την στιγμή δεν έπεφτε καρφίτσα. Κάνοντας υπομονή, προχωρώντας αργά προς τις πύλες, εν τέλη τα καταφέραμε.

Αναμονή, αναμονή, αναμονή…
Δεν είχα συνειδητοποιήσει που έχω έρθει και τι επρόκειτο να δω από κοντά. Έβλεπα μεν την οθόνη, αλλά πάλι ένιωθα ότι απλά θα δω το eras tour film και όχι την ίδια την Taylor από κοντά.

Ώρα 6:45 και το σόου ξεκίνησε. Βγήκαν οι Paramore με την φοβερή κούκλα και φωνάρα Hayley Williams. Πολύ ωραίο opening act, το έζησα στο φουλ. Είπαν και τραγουδάρες άλλωστε.

Κάπου στις 7 και 30 τελείωσαν και τότε άρχιζαν να παίζουν B T S από το Bejeweled MV. Παρά 10 ακριβώς σκάει το Applause της Gaga και οριακά τσίριζα. Εννοείται το τραγούδησα από την αρχή μέχρι το τέλος και βαρούσα και παλαμάκια  σε σημεία όπως έχει το production. We stan Taylor for choosing Gaga’s best song wbk. Να πω εδώ ότι τα σουιφερς, ενώ δεν πολύ τραγουδούσαν τα κουπλέ, στο ρεφρέν έγινε χαμός.

Φτάνει η ώρα. Ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση. Δεν έχω καταλάβει ακόμα ότι θα βγει. Νιώθω ότι είναι ψέμα. Τελειώνει η αντίστροφη μέτρηση και ξεκινάει το intro… μαγευτικό. Το να το βλέπεις από κοντά εντελώς άλλο vibe προφανώς.

Και κάπου εκεί…ΒΓΑΙΝΕΙ. Έχοντας πάθει όλοι σοκ προσπαθούσαμε να καταλάβουμε αν όντως είναι αυτή λολ. Φαινόταν πολύ μικροκαμωμένη στην σκηνή. Όλο το Lover act υπέροχο, έγινε πανικός στην γέφυρα του Cruel Summer. Smash hit wbk

Ακολούθησε το Fearless act. Αγαπώ title track και την ενέργεια της σε αυτό. Love Story εντάξει διαχρονικό πια, το τραγουδήσαμε όλοι φωναχτά.
Overall, από τα πιο αδύναμα acts μιας και δεν έχει κάτι extreme και καινούργιο να παρουσιάσει, ωστόσο σου δημιουργεί μια γλυκιά νοσταλγία.

Red. Όνομα και πράγμα. Παρά τα όσα έχω πει κατά καιρούς για αυτό το άλμπουμ, το act που το αντιπροσωπεύει είναι αρκετά καλό. Προσωπικά, μου έλειψε εκείνη την στιγμή το Red title track (ΠΟΥ ΝΑ ΗΞΕΡΑ). Μαγική στιγμή αυτή του All Too Well. Υπέροχο συναίσθημα να τραγουδάμε 70 χιλιάδες άτομα τουλάχιστον το συγκεκριμένο επί 10 λεπτά. Λατρεύω και την παρουσίαση του, παρά το ότι ήταν minimal. Τόσο όσο.

Speak Now act. Ένα τραγούδι - enchanted. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αντικειμενικά αλλά η ομορφιά της Taylor σε συνεπαίρνει εδώ. Γενική παρατήρηση, με στενοχωρεί που έχει μόνο ένα τραγούδι από το συγκεκριμένο άλμπουμ. Το αγαπώ και θεωρώ ότι άξιζε 2 ακόμα τραγούδια στο set list του.

Έρχεται η στιγμή που περίμενα 1 χρόνο… reputation act.
Ξεκινάει το intro και νιώθω την ραχοκοκαλιά μου να ανατριχιάζει. Chills, anger κλπ. Δεν πίστευα ότι το ζω από κοντά. Βγαίνει με το …Ready for It?  και μπήκα σε τέρμα Savage mode ραπαροντας μαζί της. Στο bridge τα είδα όλα. Ακολουθεί το αγαπημένο delicate. Απλή παρουσίαση όπως έχουμε δει και από το φιλμ αλλά ωραία στιγμή. Ξεκινάει το Don’t Blame Me. Με όλο τον σεβασμό, οριακά μου σηκώθηκε. Την χάζευα σαν να είμαι obsessed μαζί της (ερωτικά). Ταυτόχρονα, μου βγήκε η φωνή στο bridge. Καλά το στάδιο ούρλιαζε. Δεν υπήρχε αυτό. Unmatched vibe. Φτάνει η συγκεκριμένη στιγμή που είναι η στιγμή μου. Don’t blame me for what YOU made me do. Το έζησα όσο κανένας. Νομίζω τρόμαξε η διπλανή μου, μη ειρωνικά. LWYMMD αγαπώ που έχει βάλει ροκ στοιχεία στο live. Εννοείται φώναξα με όλη μου την δύναμη  στο «Cause she’s DEAD!». Γενικότερα, η εμπειρία ήταν κάτι το ονειρικό. Επικράτησε όντως ο μεγαλύτερος πανικός στο στάδιο από όλα τα υπόλοιπα acts και αυτό με έκανε δίπλα χαρούμενο. reputation will always be that BITCH. No further explanation.

folklore/evermore act. Ιδιαίτερο «πάντρεμα» των δυο eras. Κορυφαία στιγμή φυσικά αποτέλεσε το champagne problems στο πιάνο και το πολυαγαπημένο μου transition από august σε illicit affairs. Πιο angry πεθαίνεις ήμουνα εκεί. Το witch crafting στο willow ήταν epic στιγμή, ειδικά με τα φώτα στο στάδιο. She will never beat the witch allegations I fear.

1989 act. Εντάξει εδώ έγινε επίσης της κακομοίρας. Ο Χαρίλαος (όχι Τρικούπης) θα ήταν περήφανος. Blank Space the smash hit that u are. Για μένα το highlight του act ήταν το Bad Blood. Φοβερή παρουσίαση και ενέργεια πάνω στην σκηνή με φωτιές και εφέ.

TTPD act. Να πω αρχικά ότι για εδώ δεν είχα δει πολλά βιντεάκια από προηγούμενες συναυλίες για να έχω κάπως το αίσθημα της έκπληξης. Την γνώμη μου για το άλμπουμ την ξέρετε. Παρόλα αυτά, η παρουσίαση του ήταν πολύ προσεγμένη και με κάθε λεπτομέρεια on point. Εξαιρώ φυσικά το κακό I Can Do It With A Broken Heart που απεχθάνομαι (σαν τραγούδι γενικά, η παρουσίαση του απλά mid). Who’s Afraid Of Little Old Me & The Smallest Man Who Ever Lived ακραία performances, τα έχω λατρέψει. Όλως τυχαίως ήταν και τα καλύτερα performances στα καλύτερα τραγούδια -για μένα- του άλμπουμ.

SURPRISE SONGS.

Είχα πολλή αγωνία. Κυρίως γιατί δεν ήθελα να μου πετάξει καμία βλακεία από red ή fearless. Και εκεί που ήμουν hyped φουλ σκάει πρώτο τραγούδι Mr. Perfectly Fine. Η απόλυτη ξενέρα. Λέω χμ οκ κάτσε να δεις με τι θα το συνδυάσει στο mashup. ΚΑΙ ΣΚΑΕΙ ΤΟ RED TITLE TRACK. I WON λέω, το έσωσε. Υπέροχη στιγμή.

Φτάνει η ώρα του πιάνου. Κάθεται, γίνεται ένα μικρό σκηνικό εκεί γιατί χάλασε και καλά κλπ. Λέει μετά ότι αποφάσισε να αλλάξει λίγο το κριτήριο επιλογής των surprise songs και ότι πιστεύει ότι αυτά που θα επιλέξει θα μας αρέσουν. Και λέω ΩΧ θα πει fan favourites. Εκεί κάπου στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου λέω πάει το end game μιας και δεν είναι καν fan favourite. Και ξεκινάει η πρώτη νότα…NO NOTHING GOOD STARTS IN A GETAWAY CAR. Κυριολεκτικά ανοίγω το στόμα σοκαρισμένος. ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ. Λέω δεν παίζει μας, κάνει πλάκα.
Απανωτά, σκέφτομαι με τι να το συνδυάσει άραγε; Η φίλη μου εν τω μεταξύ δίπλα μου μου λέει φαντάζεσαι με Out Of The Woods? ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΛΕΕΙ LOOKING AT IT NOW… Ε ήμουν στο όριο να λιποθυμήσω. Τραγούδησα πολύ δυνατά και τις γέφυρες και των δυο. Ξεκάθαρα η καλύτερη στιγμή της βραδιάς μετά το reputation act. Θα το θυμάμαι για πάντα.

Midnights act. Πολύ δυνατή παρουσίαση και εδώ. Vigilante shit top απλά. Έχει αποκτήσει πολύ αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται. Ξέρει ποια είναι, τι μπορεί να κάνει και τι όχι. Taylor you are, indeed, a mastermind.

Τέλος, να πω ότι ακόμα να συνέλθω από την συναυλία. Ήταν ένα όνειρο ζωής, θα έλεγα, που πραγματοποιήθηκε. Εύχομαι να καταφέρω να την δω στο μέλλον ξανά. Το tour δεν κάνει χαμό αδίκως.

ΥΓ 1. Debut album we love you too.
ΥΓ 2. Γράφω αυτό το μήνυμα πετώντας προς Αθήνα από Μιλάνο.

Στέλιο τέλεια περιγραφή! Διάβασα το μήνυμά σου γελώντας, αντιλαμβανόμενος τον ενθουσιασμό σου και βιώνοντας ξανά την όλη εμπειρία.
Πολύ χαίρομαι που πέρασες τόσο όμορφα. Είναι γενικά μαγικό να βλέπεις από κοντά έναν καλλιτέχνη που αγαπάς τη μουσική του, καθώς είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Μακάρι να τη δεις ξανά όσο πιο σύντομα!

Ήταν ο κολλητός μου και στα δύο βράδια στο Μιλάνο (έχει πάει και Παρίσι και Λυών) και μου είπε ότι το night 2 του φάνηκε ακραία βραδιά γενικά (πέρα από το τέλειο piano surprise).