Taylor Swift

oberlina έγραψε:Παίρνεις άλμπουμ που έχει φωτογραφίες με Τειλορ στην παραλία.
Track #1 Welcome to New York

Ήθελες να είναι σε κάποιο αξιοθέατο της Νέας Υόρκης ;

Το ξεκινάω και ότι γίνει.

Λοιπόν,

Folklore
The Long Pond Studio Sessions

Κάπως στο μυαλό μου τα κομμάτια έχουν τρεις ιστορίες. Η μία είναι η ιστορία που λέει, η δεύτερη είναι η ιστορία που εισπράττει ο ακροατής ανάλογα τη φάση του, και η τρίτη είναι η ιστορία πίσω από το κομμάτι, εκείνη που λειτούργησε ως ερέθισμα για τη δημιουργία του. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ έχουμε και τα τρία και αυτό το κάνει φοβερά ενδιαφέρον.

Για όσους δεν το έχουν δει:
Έχουμε τρεις ανθρώπους που βρέθηκαν μέσα στην καραντίνα (αφού ολοκλήρωσαν το album από απόσταση) για να παίξουν πρώτη φορά τη μουσική τους όλοι μαζί. Thumbs up για την ιδέα αλλά και για την εκτέλεση. Σε περίπτωση που τρομάξατε - δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ για την καραντίνα αλλά -όπως λέει και ο αντόνωφ- είναι για το πως ένας καλλιτέχνης είδε την καραντίνα.

Σίγουρα η καλύτερη και πιο προσγειωμένη Taylor που έχω δει - εγώ τουλάχιστον που δεν την έχω ψάξει τρελά πλην της μουσικής της.

Το folklore δεν είναι ένα album που έχω λιώσει, το έχω ακούσει όμως -ας πούμε αρκετά- και πάντα έβρισα πράγματα να με αφορούν και να μου τραβούν τη προσοχή. Το film όμως ήρθε να φωτίσει και κομμάτια που δεν τους (πολυ)έδινα σημασία. mirroball, this is me trying, illicit affairs.

Στο (προσωπικό μου) debate για το αν το καλύτερό της album είναι το folklore ή το Midnights, σήμερα θα απαντήσω το folklore. Φυσικά το midnights είναι πιο ολοκληρωμένο αλμπουμ σε ότι αφορά την παραγωγή αλλά το folklore σήμερα κάπως ξεκαθάρισε μέσα μου. Γράφω αμέσως μετά την προβολή οπότε δεν ξέρω ακόμα αν αύριο πιστεύω το ίδιο.

Αυτά. Λίγο σκόρπια... αλλά αυτά.

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

Επίσης το σημαντικότερο: εδώ η Taylor αποδεικνύει ότι είναι μουσικός και έχει πράγματα να πει. Ανεξάρτητα με το αν συνδέομαι εγώ η όχι, σίγουρα έχει -αν όχι τη μεγαλύτερη- μεγάλη εξέλιξη στη μουσική της και αυτό φυσικά της το δίνω γιατί είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Να προχωράει.

Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε! Γενικά δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω το Folklore. Η ανακοίνωση για την κυκλοφορία του ήρθε από το πουθενά μια άκυρη μέρα του καλοκαιριού και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Θεωρώ πως είναι το πιο καλοδουλεμένο δισκογραφικό της εγχείρημα. Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα. Έγινα swiftie με τη βούλα.

Το film πολύ ευχάριστο και γενικά λατρεύω να βλέπω καλλιτέχνες να μιλάνε για τα τραγούδια τους, την έμπνευσή τους και γενικά την ιστορία πίσω από τη δημιουργία τους. Ειδικά την Taylor που είναι αξεπέραστη storyteller. 
Στα swifties γενικά δεν θα άρεσε η σύγκριση με το Midnights, έχουν το Folklore πολύ ψηλά. Εγώ δεν μπορώ να τα συγκρίνω γιατί μιλάμε για άλλο είδος, σίγουρα όμως θα επέλεγα το Folklore στο συγκεκριμένο δίλημμα. 

Στην πρώτη ακρόαση είχα ξεχωρίσει Exile, August, Seven. Πλέον αγαπημένα μου πέρα από αυτά είναι και τα Cardigan, My tears ricochet, This is me trying.

@ChristosSav χαίρομαι που για άλλη μια φορά είδες τα πράγματα όπως τα βλέπω και εγώ. Συμφωνώ σε όλα.

Illicit affairs, mirrorball τι να λέμε τώρα… τέτοια τραγούδια δεν γράφονται.

Filippos έγραψε:
Στα swifties γενικά δεν θα άρεσε η σύγκριση με το Midnights, έχουν το Folklore πολύ ψηλά. Εγώ δεν μπορώ να τα συγκρίνω γιατί μιλάμε για άλλο είδος, σίγουρα όμως θα επέλεγα το Folklore στο συγκεκριμένο δίλημμα. 

Πάντως ως προς τη σύνθεσή τους δεν έχουν και μεγάλες διαφορές. Εξαιρω Lavender Haze και Vigilante Shit. Η παραγωγή είναι που τα αλλάζει εντελώς. Θέλω να πω: κομμάτια όπως το Maroon, Midnight Rain, Snow On The Beach, The Great War κ.α. αν τα φανταστούμε με μια κιθάρα κι ένα πιάνο δεν απέχουν πολύ από τις μελωδίες και την προσέγγιση του folklore. Φυσικά δεν ανταλλάσσω την παραγωγή του Maroon με άλλη, απλά το έφερα ως παράδειγμα. Τελοσπαντων κουβέντα να γίνεται τωρα. Η παραγωγή είναι πολύ σημαντική για ένα album, άλλη μια απόδειξη το Midnights.

Ήδη 47 million pre-sales το eras film, πλέον μπορεί να κάνει άνοιγμα τριήμερου με 100 million. Ούτε blockbuster ταινία να ήταν. Πρωτόγνωρα πράγματα.

Έπαιξε το dance remix του Lavender Haze σε ταβέρνα
Σλει

Extremely unpopular:
Αν το exile είχε κυκλοφορήσει 40-50 χρόνια πριν, τώρα θα ήταν στη λίστα με τα κλασσικά κομμάτια της mainstream μουσικής.

ChristosSav έγραψε:Extremely unpopular:
Αν το exile είχε κυκλοφορήσει 40-50 χρόνια πριν, τώρα θα ήταν στη λίστα με τα κλασσικά κομμάτια της mainstream μουσικής.

Στην Αμερική σίγουρα. Θα είχε σαρώσει τον Νότο. No shade

ChristosSav έγραψε:Extremely unpopular:
Αν το exile είχε κυκλοφορήσει 40-50 χρόνια πριν, τώρα θα ήταν στη λίστα με τα κλασσικά κομμάτια της mainstream μουσικής.

Το αγαπώ αυτό το τραγούδι. Ήταν ίσως το πρώτο που ξεχώρισα στην πρώτη ακρόαση. Οι στίχοι, οι ερμηνείες, η δομή του τραγουδιού, όλα είναι εξαιρετικά! Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι προς το τέλος του τραγουδιού που στην ουσία ακούμε την στιχομυθία τους:
- I never learned to read your mind
- Never learned to read my mind
- I couldn't turn things around
- You never turned things around
- Cause you never gave a warning sign 
- I gave so many signs

Πάντως όταν είχε κυκλοφορήσει το Folklore ήταν το κομμάτι που ξεχώρισε από μόνο του.

oberlina έγραψε:

ChristosSav έγραψε:Extremely unpopular:
Αν το exile είχε κυκλοφορήσει 40-50 χρόνια πριν, τώρα θα ήταν στη λίστα με τα κλασσικά κομμάτια της mainstream μουσικής.

Στην Αμερική σίγουρα. Θα είχε σαρώσει τον Νότο. No shade

Έκανα μεγάλο zoom out πάντως για να το πω αυτό. Και δεδομένου ότι είναι όλο υποθετικό δεν θα μάθουμε ποτέ αν ισχύει η όχι. Πάντως μελωδία+στίχος μου δίνουν τέτοιο vibe.

To Exile παίζει να είναι το καλύτερο κομμάτι της καριέρας της.
Βασικά είναι τραγούδι καριέρας.

Αν το προωθούσε θα είχε φτάσει σε επίπεδα Always love you, Without you, My heart will go on, Shallow κτλ

Μάλλον ξύπνησα στο ίδιο mood με τον Λεωνίδα σήμερα

Σπόιλερ:

Βάλε και το Halo Λεωνίδα.