Me & The Artist

ChristosSav έγραψε:

oberlina έγραψε:GOALS!
P.s. Χρήστο δεν έχεις το I’m breathless!
P.s.2 τυχαία ερώτηση αλλά που μένεις;

Σε ένα νησί στον Ειρηνικό θα με βρεις  

Εγω δεν πείραξα τιποτα, η Σουλα μάζεψε το τραπέζι!

@Kostas_1 κλαίω ρε που το ξέρεις απ' έξω

Αγαπημένη σκηνή

filis έγραψε:Oberlina & Ελένη Τσαλιγοπούλου

γενικά όπως έχετε καταλάβει δεν ακούω πολύ ελληνική μουσική... μόνο επιλεγμένους καλλιτένχες (μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού) και κάποια τραγούδια. 

Η Τσαλιγοπούλου είναι από τους καλλιτέχνες που αγνοούσα για αρκετά χρόνια. Είναι δυστυχώς αυτή η ταμπέλα του "έντεχνου" που ίσως  πάντα να με απωθούσε. Μεγαλώνοντας ανακάλυψα κάποια τραγούδια της που τα θεωρώ απλά μαγικά όπως και την φωνή της. 

Πριν 1-2 χρόνια είχα δει μια live τηλεοπτική της εμφάνιση και είχα πάθει σοκ με το πόσο άψογη ήταν. Ήταν κυριολεκτικά σαν να ακούς ηχογράφηση χωρίς όμως να στερείται κανένα συναίσθημα. ΑΨΟΓΗ παιδιά. 

Το αγαπημένο μου τραγούδι της είναι το Εγώ Σ'αγάπησα εδώ. Το έμαθα με αρκετά ανορθόδοξο τρόπο.. από ένα live της Σάττι με τον Ρουβά στο The Voice.  Προς υπεράσπιση τους πιστεύω ότι έκαναν πολύ καλή δουλειά και οι 2. Βέβαια το original παραμένει κάτι άλλο. 

Σπόιλερ:

Θα γίνω Χρονης και θα πω πως γίνεται να έμαθες το Εγω σ αγάπησα εδω απο Ρουβά και Σαττι; 
Btw υπέροχη η Σαττι.

Ισχύει

Τι να κάνω όμως… δεν ακούω ελληνικά

@thebest20 & Φέρρης

Για μένα ο Θοδωρής Φέρρης πραγματικά είναι ότι πιο τέλειο από άνδρες καλλιτέχνες. Έχει ξεπεράσει τον εαυτό του και το έχει πάει σε άλλο level. Είναι η απόδειξη ότι ποτέ δεν είναι αργά και με υπομονή επιμονή και πίστη, όλα γίνονται. Μου δίνει τεράστια δύναμη να συνεχίζω.
Το πρώτο τραγούδι του που άκουσα ήταν Στα περιπτερα του κόσμου (από τη σειρά Πρωτοσέλιδος μπελάς του Alpha, 2000, χωρίς να γνωρίζω τον καλλιτέχνη και η σειρά δεν είχε επιτυχία κ δεν παίχτηκε σε επανάληψη)
Μετά άκουσα το 2003 το Πες μου τι καταλαβες (που αρχικά είχε βγει σε cd-single και έπαιζε στην επαρχία). Το Μάρτιο του 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ και γρήγορα το κομμάτι τα Αμαρτωλά σου μάτια άρχισε να ακούγεται. Στο album υπήρχε κ το Πες μου τι κατάλαβες και άλλα υπέροχα που γενικά δεν έγιναν γνωστά όπως Δεν το περίμενα, Μέχρι που γνώρισα εσένα, Σε ξέχασα, Αν εσύ μπορείς, Πες ένα γειά σου κλπ. Αλλά Τα αμαρτωλά σου μάτια ήταν κάτι διαφορετικό για την εποχή σε πιο reggae Ρυθμο και ακούστηκε. Τον θυμάμαι κ σε πρωινές εκπομπές εκείνης της εποχής αλλά δεν υπάρχει κάτι στο YouTube
Το 2008 έκανε το επόμενο βήμα κ έβγαλε το maxi single Την αγάπη σκοτώνεις, από όπου είχε ξεχωρισει ο Λάθος αριθμος, το λάτρευα από τότε το κομμάτι.
Γενικά κάτι τύχαινε και παρόλο που δεν έβγαζε συχνά κομμάτια, τα πετύχαινα κ είχαν ενδιαφέρον.
Το 2014 έπαθα σοκ με το Φίλοι δεν ήμασταν ποτέ τον είχα δει στην εκπομπή Σπίτι μου σπιτάκι μου. Τότε είχα απορήσει πώς δεν ήταν πρώτο όνομα.
Πραγματικά από τα lives που ανέβηκαν στο YouTube κ μετά, ειδικά από το Ζήσε τη στιγμή άρχισε να τα σαρώνει όλα, άρχισα να αισθάνομαι τη σύνδεση με τον καλλιτέχνη....

...Ζήσε τη στιγμή, Κάψε, Παρασκευή, Στάσου, Λίγο, Σταματά, Χίλια κομμάτια, Άλλη μια εμπειρία, Φταίω κ εγώ.... Η μία χιταρα μετά την άλλη και η ανοδική πορεία έρχεται. Όλο και μεγαλύτερος εθισμός και ευγνωμοσύνη.Το μεγαλύτερο σοκ ήταν η Νύχτα στο Ρυθμό το Φεβρουάριο του 2021 πραγματικά ανατριχιαστικές ερμηνείες, σπίτι με το mega κλπ.
Το αποκορύφωμα είναι το album Άλλη μια εμπειρία, συγκλονιστικός, συγκινητικός, το έχει πάει σε άλλο level με τα κομμάτια που συμπεριλήφθηκαν πρώτη φορά στο album. Χαίρομαι απίστευτα για το χρυσό album, τα πλατινένια singles και το βραβείο στα super music awards. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη ανταμοιβή για όλα αυτά που μας έχει δώσει και για τη δουλειά που έχει ρίξει τα τελευταία χρόνια
Δύο φορές live από κοντά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, τέρμα σαρωτικος, όλα τα ισοπεδωνει
στο καλοκαιρινό live τον είδα καμαρίνι και είδα ένα άνθρωπο πολύ προσγειωμένο και ήρεμο πολύ αληθινό.
Καθε φορά μου επιβεβαιώνει ότι είναι πραγματικός σταρ, κάθε φορά ξεπερνάει την τελειότητα, είναι καλλιτέχνης από άλλο σύμπαν.
Μπορεί να φαίνονται υπερβολικά σε κάποιους, για μένα όμως είναι αλήθεια. Είναι γεννημένος για την κορυφή. Σίγουρα έχει πολλά να δώσει.
Όσα έχω γράψει τα ξέρετε απλα εδώ τα έγραψα μαζί. Νιώθω πολλά περισσότερα που ξεπερνούν τα λόγια. Άπειρα συναισθήματα σε κάθε live του και σε κάθε κομμάτι του που δεν περιγράφονται!!!!!!

Και να μην ξεχάσω να γράψω ότι λίγο πριν το πρώτο lockdown που άνοιξα το thread του Θοδωρή αισθάνθηκα κάτι πολύ μεταφυσικό για αυτόν τον καλλιτέχνη. Γενικότερα μου δίνει τεράστια δύναμη από τότε. Έβγαινα για περπάτημα κ εβαζα το Ζήσε τη στιγμή και όσα είχε βγάλει μέχρι τότε. Τώρα έχει ανεβάσει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά, κάθε φορά ξεπερνάει τον εαυτό του και είμαι σίγουρος ότι έτσι θα συνεχίσει

@christossav & Christina Aguilera

oberlina έγραψε:@christos_sav & Christina Aguilera

Υποθέτω εννοείς εμένα

ChristosSav έγραψε:

oberlina έγραψε:@christos_sav & Christina Aguilera

Υποθέτω εννοείς εμένα

ναι 

έλεος με τα ονοματα σας.... καντο @Savage να είναι ευκολο και trademark. Ο ενας kostas_1 ο άλλος steliosg, ο αλλος κατω παύλες, για Vip δεν θα σχολιάσω καν. 

Σπόιλερ:

Κάντο εσύ oB3ρ.lin@ να είμαστε όλοι ίδιοι.

ChristosSav έγραψε:Κάντο εσύ oB3ρ.lin@ να είμαστε όλοι ίδιοι.

(ο γάιδαρος too much αλλα δεν βρηκα αλλο meme)

oberlina έγραψε:@christossav & Christina Aguilera

Την Αγκιλέρα την θυμάμαι από το Come On Over και το Genie In A Bottle (καλά το δεύτερο το λάτρευα φουλ) αλλά ουσιαστικά η σχέση μου ξεκινάει από το Stripped και μετά. Όλα του τα singles έπαιζαν πολύ και στην Ελλάδα και γενικά είχαμε να κάνουμε με μια pop star πρώτης γραμμής. Το Fighter (τραγούδι+κλιπ) ήταν το αγαπημένο μου - και ακόμα το έχω πολύ ψηλά. Ήταν ευχάριστη συγκυρία που μεγάλωνα καθώς μεγάλωνε (ωρίμαζε) και η μουσική της. Πέτυχα το Back To Basics στα 17 μου και το γούσταρα φουλ. Επίσης είμαι από αυτούς που θεωρούν το δεύτερο cd του B2B εξαιρετικό! Μετά την έχασα. Είχα ακούσει το Bionic αλλά δεν θυμάμαι καν τι γεύση μου είχε αφήσει τότε. Πάντως δεν είχα περάσει σε δεύτερη ακρόαση. Γενικά μετά ακολούθησε το γνωστό μου break από τη mainstream μουσική οπότε δεν έχω μνήμες από lotus πχ. Κάποια στιγμή θα ήθελα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με αυτά τα δύο albums. Σίγουρα θα ανακαλύψω πραγματάκια που θα έχουν ενδιαφέρον. Και μετά έρχεται το υπέρτατο Liberation. Μου αρέσει πάρα πολύ. Το θεωρώ το πιο ώριμο και ολοκληρωμένο album της. Αυτή την Christina θέλω δισκογραφικά. Pure music, production και vocals. Το holy trinity για μένα δηλαδή. Το AGUILERA που ακολούθησε το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, ωστόσο θεωρώ πως είναι ένα δύσκολο album για έναν local ή για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με την μουσική και την ακρόαση κομματιών χωρίς αγγλικό στίχο. Αυτά πάνω κάτω. Γενικά περιμένω πως και πως ένα νέο album τύπου Liberation. Μοιάζει πραγματικά να επιστρέφει. Τέλος νομίζω δεν χρειάζεται να πω πως φωνητικά ανήκει μαζί με κάποιες άλλες στην κορυφή της βιομηχανίας. Είναι φακτ αυτό. Την περιμένω. Πραγματικά θέλω να μας δικαιώσει κάποια στιγμή.

Και τώρα όλο αυτό με έκανε να βάλω να ακούσω το Lotus. Θα τις ψάξω λίγο καλύτερα αυτές τις δύο περιόδους. Bionic + Lotus.

ChristosSav έγραψε:Και τώρα όλο αυτό με έκανε να βάλω να ακούσω το Lotus. Θα τις ψάξω λίγο καλύτερα αυτές τις δύο περιόδους. Bionic + Lotus.

Καλέ δεν είδα ότι είχες απαντήσει! ΑΠΑΠΑ ΟΧΙ ΤΟ LETTUCE   

Τo Bionic εννοείται. Αν και mess έχει να δώσει πολλά. Το lettuce μονο αν θες να λες ότι έχεις μελετήσει την δισκογραφία της. Δεν είναι κακό γενικά αλλά για τα standard της είναι κάκιστο. Είναι ένα playlist album και τίποτα παραπάνω.

Είμαι σίγουρη ότι η ίδια το έβγαλε με το ζόρι επειδή ήταν στο the voice.

ChristosSav έγραψε:

oberlina έγραψε:@christossav & Christina Aguilera

Την Αγκιλέρα την θυμάμαι από το Come On Over και το Genie In A Bottle (καλά το δεύτερο το λάτρευα φουλ) αλλά ουσιαστικά η σχέση μου ξεκινάει από το Stripped και μετά. Όλα του τα singles έπαιζαν πολύ και στην Ελλάδα και γενικά είχαμε να κάνουμε με μια pop star πρώτης γραμμής. Το Fighter (τραγούδι+κλιπ) ήταν το αγαπημένο μου - και ακόμα το έχω πολύ ψηλά. Ήταν ευχάριστη συγκυρία που μεγάλωνα καθώς μεγάλωνε (ωρίμαζε) και η μουσική της. Πέτυχα το Back To Basics στα 17 μου και το γούσταρα φουλ. Επίσης είμαι από αυτούς που θεωρούν το δεύτερο cd του B2B εξαιρετικό! Μετά την έχασα. Είχα ακούσει το Bionic αλλά δεν θυμάμαι καν τι γεύση μου είχε αφήσει τότε. Πάντως δεν είχα περάσει σε δεύτερη ακρόαση. Γενικά μετά ακολούθησε το γνωστό μου break από τη mainstream μουσική οπότε δεν έχω μνήμες από lotus πχ. Κάποια στιγμή θα ήθελα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με αυτά τα δύο albums. Σίγουρα θα ανακαλύψω πραγματάκια που θα έχουν ενδιαφέρον. Και μετά έρχεται το υπέρτατο Liberation. Μου αρέσει πάρα πολύ. Το θεωρώ το πιο ώριμο και ολοκληρωμένο album της. Αυτή την Christina θέλω δισκογραφικά. Pure music, production και vocals. Το holy trinity για μένα δηλαδή. Το AGUILERA που ακολούθησε το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, ωστόσο θεωρώ πως είναι ένα δύσκολο album για έναν local ή για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με την μουσική και την ακρόαση κομματιών χωρίς αγγλικό στίχο. Αυτά πάνω κάτω. Γενικά περιμένω πως και πως ένα νέο album τύπου Liberation. Μοιάζει πραγματικά να επιστρέφει. Τέλος νομίζω δεν χρειάζεται να πω πως φωνητικά ανήκει μαζί με κάποιες άλλες στην κορυφή της βιομηχανίας. Είναι φακτ αυτό. Την περιμένω. Πραγματικά θέλω να μας δικαιώσει κάποια στιγμή.

1. κλαιω με το μιμ
2. τι υπέροχο να έχεις ζήσει live και να θυμάσαι την εποχή του stripped 
3. Συμφωνώ για 2ο cd b2b
4. Το bionic είναι πολυ δύσκολο άλμπουμ και πιστεύω πρέπει να είσαι πραγματικός music lover για να το εκτιμήσεις. Το lotus είναι το ακριβώς αντίθετο. Καλύτερα να ακούσεις το soundtrack του burlesque παρά το lotus. 
5. "Υπέρτατο Liberation" ίσως το καλύτερο quote που έχει γραφτεί ποτέ στο φόρουμ   Έχω κάποιες ενστάστεις για Libby (όπως το αποκαλούμε οι φανς) αλλά αφού το αγαπάς τόσο δεν είμαι χαζή για να τις γράψω μουχαχα! Το trinity που λες πάντως όντως υπάρχει και είναι άψογο από αυτή την άποψη. 
6. Το AGUILERA όντως δεν είναι για όλους τους ακροατές. Είναι για αυτούς που ακούν latin pop. Είναι απόλυτα λογικό αυτό.
7. Δεν θεωρώ πιθανό το να επαναληφθεί και να βγάλει πάλι κάτι rnb στυλ Liberation αλλά ποτέ δεν ξέρεις με την κυρία. Θέλω να πιστεύω ότι από την νέα χρονιά θα έχουμε κάτι.

Bionic και Lotus τα έχω ακούσει από τότε αλλά θέλουν refresh γιατί πραγματικά θυμάμαι λίγα πράγματα. Για το rnb στυλ που λες, ναι είναι αρκετά στα γούστα μου (όχι όλα τα rnb) αλλά πάντα στην Christina -έστω καλά κρυμμένα- υπάρχουν στοιχεία rnb. Καλά στο Liberation ήρθε και απογειώθηκε όλο αυτό αλλά έπαιξε και η παραγωγή πολύ μεγάλο ρόλο. Ας επιστρέψει μωρέ με αγγλόφωνο album και θα το υποδεχτώ εγώ με χαρά.

Επίσης, κλαίω με αυτό:

oberlina έγραψε: αλλά αφού το αγαπάς τόσο δεν είμαι χαζή για να τις γράψω μουχαχα!

Πάντως κάποια στιγμή να την κάνουμε την κουβέντα για το Lib.